ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΗ Η ΜΕΡΚΕΛ
Σε μετωπική σύγκρουση Γαλλίας και Γερμανίας -με πλήρη ευτελισμό των κοινοτικών θεσμών- εξελίσσεται στις Βρυξέλλες ο μαραθώνιος των αλλεπάλληλων συνεδριάσεων Eurogroup και Εcofin, που έχουν ως αντικείμενο τη "συνολική" απάντηση στην κρίση χρέους.
Η σημερινή διπλή Σύνοδος Κορυφής ΕΕ και Ευρωζώνης δεν είναι παρά ένας ενδιάμεσος σταθμός ενόψει των αποφάσεων, οι οποίες, εκτός απροόπτου, θα ληφθούν την ερχόμενη Τετάρτη σε νέα Σύνοδο της Ευρωζώνης.
Δύο ημίχρονα
Σε αυτή τη Σύνοδο "δύο ημιχρόνων", ακολουθείται για ακόμη μια φορά η πάγια τακτική του Βερολίνου να επιβάλλει στους υπόλοιπους Ευρωπαίους εταίρους μια βήμα βήμα προσέγγιση, δηλαδή χωρίς θεαματικές λύσεις, που για πολλούς είναι μια "στρατηγική προς τον γκρεμό".
Μάλιστα, πολλές κοινοτικές πρωτεύουσες καταλογίζουν στη Γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ -η οποία είναι εκτεθειμένη απέναντι στους βουλευτές της, στο γερμανικό Κοινοβούλιο και στην κοινή γνώμη- ότι συμπεριφέρεται με "αντιευρωπαϊκό χαοτικό τρόπο", που εγκυμονεί κινδύνους πολιτικής παράλυσης της ΕΕ.
Με το βλέμμα στραμμένο στις γαλλικές προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης, την κατάσταση επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ο Νικολά Σαρκοζί, προσπαθώντας να προβάλει ευρωπαϊκά ηγετικά χαρακτηριστικά.
Το αποτέλεσμα είναι να βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ένα σκληρό γαλλογερμανικό "μπρα-ντε-φερ" στις πλάτες της ευρωζώνης και της Ελλάδας.
Στο επίκεντρο της διαμάχης βρίσκεται η δογματική θέση της Γερμανίας η οποία, με την υποστήριξη της ΕΚΤ, αρνείται να δοθούν ουσιαστικές και πειστικές λύσεις έναντι του κινδύνου διάδοσης της κρίσης χρέους με την ενίσχυση του ρόλου αλλά και των κεφαλαίων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.
Με δεδομένο ότι το σύνολο σχεδόν των αποφάσεων παραπέμπονται για τη Σύνοδο της Ευρωζώνης την Τετάρτη, το ελάχιστο στο οποίο θα πρέπει να συμφωνήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες σήμερα είναι το θέμα της ανακεφαλοποίησης των τραπεζών.
Οι γρίφοι
Οι χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη του Ευρώ έχουν καταστήσει σαφές ότι θα πρέπει να υπάρξει απόφαση στο επίπεδο των "27", η οποία θα αποτελέσει το σημείο αφετηρίας για να υπάρξει λύση και στα υπόλοιπα ακανθώδη και αλληλένδετα θέματα όπως το πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας, το κούρεμα του χρέους και η ενίσχυση του Ταμείου.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την αύξηση της κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών, εξετάζεται η ανάγκη ανακεφαλοποίησης των 60 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών. Επιδιώκεται να υπάρξει συμφωνία για την ανάγκη ενίσχυσης των ιδίων πόρων των τραπεζών στο 9% του συνολικού κεφαλαίου, μέσα σε μια προθεσμία που θα κυμαίνεται από 6 έως 9 μήνες.
Ερωτηματικό παραμένει το πώς θα γίνει αυτό, καθώς έχει περίπου συμφωνηθεί ότι η προσφυγή για ρευστότητα στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα πρέπει να γίνεται μόνο ως εσχάτη λύση και εφόσον θα έχουν εξαντληθεί όλες οι υπόλοιπες εναλλακτικές λύσεις (αγορές, κατάργηση καταβολής μερισμάτων και μπόνους και "αιμοδοσία" από δημόσιες πηγές).
ΙΤΑΛΙΑ ΚΑΙ ΙΣΠΑΝΙΑ
Σφίγγει η θηλιά των επιτοκίων
Αιτία της διαφωνίας και του αγεφύρωτου χάσματος Βερολίνου και Παρισιού είναι ο τρόπος ενίσχυσης του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Η Γαλλία εξακολουθεί να υποστηρίζει ότι το Ταμείο θα πρέπει να μετατραπεί σε ένα είδος τράπεζας που θα μπορεί να δανείζεται από την ΕΚΤ για να στηρίξει στη συνέχεια τις προβληματικές χώρες. Εναλλακτική λύση είναι η παροχή εγγυήσεων στην έκδοση ομολόγων. Υπολογίζεται ότι εάν το Ταμείο, το οποίο σήμερα έχει στο οπλοστάσιό του 440 δισ. ευρώ, εγγυηθεί το 20% της δυνητικής απώλειας κάθε έκδοσης ομολόγων, τότε η δύναμη πυρός του θα πενταπλασιαστεί και θα προσεγγίσει τα 2 τρισ. ευρώ.
Νότιες ανησυχίες
Προτείνεται να είναι το ίδιο το Ταμείο που θα αποφασίζει εάν θα εγγυάται το 10%, 20% ή 30% ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς.
Ωστόσο, Μαδρίτη και Ρώμη αντιδρούν έντονα και υποστηρίζουν ότι αυτή η "ευρωπαϊκή εγγύηση" θα ενισχύσει, αντί να μειώσει, τις ανησυχίες για το τμήμα των ομολόγων που δεν θα έχουν τη "σφραγίδα" του Ταμείου.
Ισχυρή ασπίδα
Το αποτέλεσμα, όπως θεωρούν Ιταλία και Ισπανία, θα είναι να εκτοξευθούν στα ύψη τα επιτόκια δανεισμού και να επικρατήσουν μεγάλες διαφορές στα επιτόκια για τα ομόλογα με διαφορετικούς χρόνους ωρίμανσης. Για το λόγο αυτό, Ισπανία και Ιταλία υποστηρίζουν την πραγματική αύξηση των πόρων του Ταμείου από τα 440 δισ. ευρώ στο 1 τρισ. ευρώ, προκειμένου να υπάρξει "ισχυρή ασπίδα", σε περίπτωση διάδοσης της κρίσης. Κάτι το οποίο απορρίπτει κατηγορηματικά η Γερμανία.
Βρυξέλλες: Β. Δεμίρης
www.ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου